W swojej flocie posiadamy dwie Cessny 152 o znakacha SP-APG tzw "Golf" oraz SP-ULA "Ula". Samoloty te głównie wykorzystujemy do szkolenia podstawowego PPL(A), latania rekreacyjnego jak również dolatywanie do licnecji zawodowej.

KRÓTKI OPIS

Dwumiejscowy samolot treningowy i turystyczny produkowany przez firmę Cessna Aircraft Company ze Stanów Zjednoczonych, będący zmodernizowaną wersją samolotu Cessna 150. Często stosowany w lotniczym szkoleniu podstawowym do licencji turystycznej, licencji zawodowej oraz innych uprawnień pilotów lotnictwa cywilnego. Samolot w układzie górnopłatu z usterzeniem klasycznym o konstrukcji całkowicie metalowej (aluminiowej), półskorupowej. 

Możemy rónież pochwalić się dwoma Cessnami większymi 172: SP-APH oraz SP-CKI. Samoloty te wykorzystujemy do przeszkolenia na większy "typ" po licenjci lub w trakcie szkolenia, loty treningowe, dolot do zawodowej.

KRÓTKI OPIS

Cessna 172 – czteromiejscowy, jednosilnikowy górnopłat. Wyprodukowanych zostało więcej egzemplarzy Cessny 172 niż jakiegokolwiek innego samolotu (wciąż jest w produkcji), jest to bardzo popularny samolot szkolno-treningowy. Płat o obrysie prostokątno- trapezowym. Konstrukcja dwudzielna, dwudźwigarowa, półskorupowa, całkowicie metalowa. W kesonie międzydźwigarowym przy kadłu­bie umieszczone są zbiorniki paliwowe. Podwozie trójkołowe z kółkiem przednim, stałe.

Nasze dwie sztabowe "holówki" Jaki 12M. Posiadamy dwa egzemplarze: SP-AWD oraz SP-AWF. W sezonie szybowcowym dość mocno eksploatowane. Samoloty te wykorzystujemy głównie do holowania szybowców. Istnieje również możliwość przeszkolenia się na ten wariant samolot w naszym Aeroklubie. Obydwa samoloty są wyposażone w podwójny zestaw sterowania co umożliwia wykonanie lotów instruktorskich. Zapraszamy do zakładki szkolenia po więciej informacji.

KRÓTKI OPIS:

Radziecki samolot wielozadaniowy z 1947, skonstruowany przez biuro konstrukcyjne Aleksandra Jakowlewa, produkowany na licencji także w Polsce i używany m.in. w polskim lotnictwie wojskowym i cywilnym.W latach 50. opracowano nową generację samolotu Jak-12, o konstrukcji całkowicie metalowej i z nowym silnikiem gwiazdowym AI-14R o mocy 260 KM, obudowanym tym razem jednolitą metalową osłoną. W 1955 wprowadzono wersję zmodyfikowaną Jak-12M, różniącą się wizualnie płetwą przed statecznikiem pionowym. Samolot zyskał większą uniwersalność, mógł zostać w krótkim czasie przystosowany do zadań łącznikowych, sanitarnych lub rolniczych.

Wilga wspomaga nasze Jaczki w sezonie szybowcowym podczas holowania. Również instnieje możliwość przeszkolenia.

KRÓTKI OPIS:

PZL-104 Wilga – czteromiejscowy samolot wielozadaniowy produkowany w PRL w zakładach PZL-Okęcie oraz na licencji w Indonezji.  Głównym konstruktorem tej wersji był inż. Ryszard Orłowski.Półskorupowa konstrukcja z duraluminium w konfiguracji wolnonośnego górnopłatu wyposażonego w stały slot, i szczelinowe klapy z podwoziem stałym z kółkiem ogonowym. Zbiorniki paliwa w skrzydłach, w zależności od wersji wyposażony w hak do holowania szybowców, stopień dla spadochroniarzy, zbiornik na ciekłe chemikalia i urządzenia rozpryskujące pod skrzydłami lub podwójne przyrządy do sterowania.

Najlżejszy samolot w naszej flocie. Jego wielką zaletą jest możliwość podziwania naszych pięknych okolic ze względu na duże "przeszklenie". Cieszy się sporym zainteresowaniem w lataniu rekreacyjnym.

KRÓTKI OPIS:

Samolot jest jednosilnikowym zastrzałowym górnopłatem. Podwozie samolotu stałe, amortyzowane ze sterowanym kółkiem przednim. Struktura płatowca jest w pełni kompozytowa o budowie przekładkowej. W większości zastosowano włókno węglowe. Kabina samolotu wzmocniona, ogrzewana, wentylowana i wyciszona. Drzwi do kabiny otwierają się do góry. Na samolocie 3Xtrim (znaki SP-YEX) Krzysztof Wieczorek zajął w 2004 1. miejsce w XVI Mistrzostwach Świata w Lataniu Precyzyjnym i w załodze z Krzysztofem Skrętowiczem 3. miejsce w XIV Mistrzostwach Świata w Lataniu Rajdowym.

Posiadamy dwa egzemplarze szybowca SZD-9 bis Bocian: SP-2799, SP-3100. Szybowce te wykorzystujemy głownie do szkolenia podstawowego.

KRÓTKI OPIS:

SZD-9 Bocian - polski, dwumiejscowy, szybowiec szkolno-wyczynowy, konstrukcji drewnianej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej. Skonstruowany został w zespole inż. Mariana Wasilewskiego, konstruktorami byli inż. Roman Zatwarnicki i Justyn Sandauer. Prace projektowe podjęto w 1950. Nowy szybowiec miał służyć zarówno do szkolenia jako dwuster, następca poniemieckiego SZD-C Żurawia, jak i być dwumiejscowym szybowcem wyczynowym. ”Bociany” odegrały poważną rolę w rozwoju naszego szybownictwa zarówno w szkoleniu i treningu licznych pokoleń pilotów, jak i służąc do lotów rekordowych i wyczynowych. Do 1970 r. na ”Bocianie” polscy szybownicy ustalili 29 rekordów międzynarodowych w tym 10 ogólnych i 19 kobiecych.

Puczacz wykorzystywany jest w szkoleniu podstawowym jak również w lotach trningowych.

KRÓTKI OPIS:

SZD-50-3 Puchacz – dwumiejscowy, szybowiec szkolno-treningowy produkcji polskiej. Zaprojektowany w Szybowcowych Zakładach Doświadczalnych w Bielsku-Białej przez Adama Meusa. Puchacz jest górnopłatem o konstrukcji laminatowej. Podwozie stanowią dwa stałe koła w układzie jednośladu, pod kabiną. Szybowiec posiada także dwa kółka pomocnicze pod końcówkami skrzydeł, a także płozę ogonową. Skrzydła Puchacza mają obrys trapezowy z ujemnym skosem i dodatnim wzniosem. Kabina dwumiejscowa, wyposażona standardowo tylko w przednią tablicę przyrządów. Większość szybowców użytkowanych w aeroklubach wyposażona również w tablicę przyrządów w drugiej kabinie, oraz stelaż do mocowania zasłonki do lotów według przyrządów.

Posiadamy jeden egzemlarz Jantara 2, jest to szybowiec wyczynowy. Głównie wyorzystywany przez naszych członków podaczas zawodów szybowcowych.

KRÓTKI OPIS

Szybowiec SZD-48 ”Jantar Standard 2” został opracowany pod kierunkiem mgr. inż. Władysława Okarmusa na bazie produkowanego od 1974 r. szybowca SZD-41 ”Jantar Standard”. W SZD-48 zastosowano nowy, skrócony kadłub, w którym zastosowano układ grzbietopłata z jednoczesnym poprawieniem aerodynamiki przejścia skrzydło-kadłub i zmianą powierzchni usterzeń, oraz zmianę obrysu skrzydła z powiększeniem pojemności zbiorników balastowych. Wprowadzono drobne zmiany wprowadzono w detalach kabiny i podwozia. Nowy szybowiec został oblatany 10.12.1977 r.

W skłd naszej floty szybowcowej wchodzą dwa Juniory, szybowce są wykorzystywane na różne sosoby: przeszkolenie na jednoster, loty treningowe, zawody szybowcowe. 

KRÓTKI OPIS

SZD‑51-1 Junior to jednomiejscowy szybowiec klubowy o wyjątkowo przyjemnej, bezpiecznej charakterystyce pilotażowej, zaprojektowany do pierwszych samodzielnych lotów, rekreacji oraz małego wyczynu. Szybowiec wyróżnia elegancka linia kadłuba, doskonała ergonomia kabiny i świetne wykończenie powierzchni. Niewielkie, dobrze dobrane siły sterowania oraz wysoka stateczność pozwalają na pełen relaksu lot, nawet w silnej turbulencji czy podczas sportowego współzawodnictwa. Komfort pilotowania podnosi dobra widzialność z obszernej i wygodnej kabiny. Wysoka manewrowość na małych prędkościach, skuteczne hamulce aerodynamiczne wysuwane tylko z górnej powierzchni skrzydeł oraz mocne, stałe podwozie, pozwalają na bezpieczne, krótkie lądowanie nawet w nierównym i miękkim terenie.

Dwa Piraty które posiadamy wykorzystywane są do lotów laszujących, jak również treningowch.

KRÓTKI OPIS

Polski szybowiec wyczynowy i szkolno-treningowy konstrukcji drewnianej w układzie grzbietopłata z usterzeniem typu T. Konstrukcja kadłuba półskorupowa. Płat nośny składa się z trzech części: poziomego centropłata oraz dwóch, lekko uniesionych końcówek. Obecnie szybowce typu Pirat nie są dopuszczone do akrobacji. Szybowiec wymaga uwagi podczas pilotażu ze względu na małą skuteczność lotek (jednocześnie jest bardzo wrażliwy na ster wysokości) oraz spore siły w układzie zamykania hamulców aerodynamicznych.

Cobra podobnie jak nasze Piraty wykorzystwyana jest do przeszkoleń na inny typ szybowca oraz lotów treningowych.

KRÓTKI OPIS

Polski, jednomiejscowy, szybowiec wysokowyczynowy klasy standard, konstrukcji drewnianej. Zaprojektowany w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej. Kadłub drewniany konstrukcji półskorupowej. Tylna płoza metalowa z amortyzującym krążkiem gumowym. Płat dwudzielny trapezowy profilu laminarnego Wortmana, lotki nie dzielone, hamulce na skrzydłach. Nowością konstrukcyjną zgłoszoną do Urzędu Patentowego ówczesnego PRL-u była klapka chowana samoczynnie zamykająca luk w podwoziu Cobry. W 1970 podczas szybowcowych Mistrzostw Świata w Marfie, Jan Wróblewski został pierwszym wicemistrzem pilotując Cobre 15 a Franciszek Kępka drugim w klasie standard.

Smyka szybownicy wykorzystują do lotów laszujących, treningowych a także do udziału w zawodoach szybocowch.

KRÓTKI OPIS

Polski jednoosobowy szybowiec kompozytowy Klasy Światowej (ang. World Class) zaprojektowany na Politechnice Warszawskiej przez zespół pod kierownictwem doktora inżyniera Romana Świtkiewicza. Rozwinięciem „Smyka” jest dwuosobowy PW-6. PW-5 Smyk został zaprojektowany w ramach programu ULS na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej w zespole pod kierownictwem dr. inż. Romana Świtkiewicza. Oblotu szybowca dokonał 5 września 1992 pilot doświadczalny January Roman. Produkcją nowego szybowca w 1994 zajęły się zakłady PZL w Świdniku. W 2001 produkcja została przeniesiona do zakładów w Bielsku-Białej. Wraz ze zmianą wytwórcy wprowadzono zmodernizowaną wersję B1-PW-5. Modernizacja objęła między innymi układ awaryjnego zrzutu owiewki, tablicę przyrządów, dodano balast ogonowy oraz automatyczne połączenia popychaczy lotek. Konstrukcja wykonana z kompozytu szklano-epoksydowego, skrzydło wolnonośne, trapezowe z eliptyczną końcówką.